26 en 27 februari

Daar ben ik weer, iets later dan gepland maar we hebben ok erg drukke dagen achter de rug. Op 26 februari zijn we vertrokken uit Kampong Cham richting Sen Monorom. Vanuit onze homestay zijn we om 8.00 uur met een tuktuk vertrokken naar het bus station, tenminste bus station eenmaal daar aangekomen staat er gewoon een klaptafel met wat plastic stoeltjes. We hadden bij onze homestay al bus tickets gekocht, maar je moet altijd maar weer afwachten waar je terecht komt. En zo nu dus ook weer, er komt een bus aanrijden. Op het eerste gezicht niets aan de hand, totdat we in moeten stappen. Backpacks moeten gewoon mee naar binnen en op ons bus ticket staan stoelnummers nou die kan je beter maar vergeten. Hele bus vol met lokale mensen en iedereen kijkt ons vol verbazing aan. Ok en nu? Zware backpack op je rug nog een dayback op je buik, geen ruimte om te lopen en al helemaal niet om te zitten...... Uiteindelijk worden de backpacks achter de laatste rij stoelen in de bus gepropt en wordt er op de laatste rij wat geschoven. Kinderen bij elkaar oo je schoot etc... we zitten, maar vraag niet hoe. We beginnen met rijden, hoor ik daar nou getok voorin de bus. Dan begint er ook een haan de kukelen, ik weet niet waar ik terecht ben gekomen. We komen tot de ontdekking dat er nog 1 andere toerist in de bus zit, ok daar moeten we maar even contact mee krijgen want we weten ook niet of we wel de goede kant op gaan. Omdat het blijkbaar een lokale bus is stoot deze ook om de paar 100 meter, er gaan mensen uit, komen mensen bij, er worden pakketjes bezord, je kan het je zo gek niet bedenken. Onderweg ook plassen op de meest gore wc's die je maar kan bedenken en hurk wc's uiteraard, daar ben ik sowieso al te klunsig voor. We stoppen voor de lunch, je kan er de meest gore dingen eten tenminste ik kan niet eens ontdekken wat het meeste is. Kip met rijst dan maar die kip ziet er zo droog en gaar uit daar kan niet veel mis mee zijn. Tijdens de lunch leggen we contact met de andere toerist, hij gaat ook naar Sen Monorom en is er eerder geweest, dat komt goed uit. We zijn uiteindelijk 7 uur onderweg geweest, maar uiteindelijk kwamen we aan op de plaats van bestemming. Vanaf het bus station een tuktuk naar onze accomodatie 'Tree lodge'. Na krap 5 minuutjes rijden komen we aan in een rustgevend berglandschap, heerlijk rustig en lekker zonnig. Doorxat we wat hoger in de bergen zitten is de temperatuur wat aangenamer. We checken in en worden naar onze vabin gebracht, allebei een 2 persoonsbed, heerlijk. Een grote klamboe die je volledig kan afsluiten,  dat zal wel nodig zijn zo in de jungle. Vanuit het restaurant kijk je uit over de cabins, het is er vrij druk, iedereen die daar is komt voor de jungoe trek met de olifanten, voor de rest is er vrij weinig te doen in de omgeving. Je kunt kiezen uit 2 varianten voor de jungle trek, 1 dag of 2 dagen. 1 dag is alleen de trekn met olifanten, bij 2 dagen bij je slapen in de jungle in een hangmat en ga je de 2e dag nog een wandeling maken van 18km, niet aan mij besteed. We gaan voor de 1 dag, want voor de olifanten zijn we gekomen. We eten nog wat en gaan dan naar onze cabin. De volgende ochtend worden we om 8.30 uur opgehaald. Wekkertje om 6.45 uur, want we willen ook nog even ontbijten, we weten niet wat voor wandeling ons staat te wachten..... om 8.30 uur staat ons vervoer klaar, 2 pick up trucks, we worden verwezen naar de laadbak, of we daar in willen gaan zitten. We zijn met een vrij grote groep, zo'n 20 personen. Met de wind in onze haren rijden we richting de jungle, we slaan ergens af en komen off road te recht. Lekker hobbelig en dan is zo'n achterbak best hard kan ik je zeggen. We worden bovenaaneen berg afgezet en er wordt gezegd dat we naar beneden moeten lopen, dus dat doen we. We komen aan bij een soort lodge waar de hangmatten hangen waar de mensen die 2 dagen blijven in slapen. Wel handig er zit een soort klamboe aan vast met een rits. We worden naar een veranda gebracht die uitkijkt over de hele vallei, daar krijgen we uitleg over de organisatie 'Mondulkiri projects'. Hoe deze is opgezet,  waar ze voor staan, hoe het werkt met nonprofit organisaties in Cambodja, erg interessant allemaal. Na de introductie is het tij om de jungle in de gaan, we moeten allemaal een tros bananen meenemen voor de olifanten. We wandelen een stuk door de jungle om vervolgens met de eerste 2 olifanten in aanraken te komen. Wat een indrukwekkende dieren toch, de gids verteld over de dieren en de belabberde situatie waar zij de dieren van hebben gered. Ondertussen voeren wij bananen aan de olifanten. Ze zijn natuurlijk niet geïnteresseerd in ons, maar alleen in de bananen. We wandelen nog wat door de jungle om ook nog andere olifanten te voeren en hun verhaal te horen. Na die ochtendprogramma gaan we terug naar de lodge om te lunchen, dat betekend die berg weer op. Aangezien ii nog wat verkouden ben en dit bij mij altijd gepaard gaat met een hoest van heb ik jou daar is dit geen goede combi. Benauwd en geheel rood aangelopen kom ik uiteindelijk boven aan, om daar vervolgens te horen dat we na de lunch even kunnen hangen in de hangmat en daarna gaan zwemmen met de olifanten in de rivier. Super tof! Hiervoor ben ik gekomen, maar meteen denk ik ook, dan moet ik weer die berg af en op........ Maar dat is voor mij geen reden om het niet te doen. Na de lunch heerlijk chillen in de hangmat uitkijkend over de vallei, na een klein uurtje roept de gids ons dat het tijd is om te gaan. Ok daar gaan we weer, naar beneden is niet zo moeilijk dus dat gaat vrij soepel. Na even gelopen te hebben zegt de gids dat we over een brug moeten, maar 1 voor 1. Eerst zie ik de brug helemaal niet, maar wanneer ik iets dichterbij kom zie ik iets wat uit bij elkaar geraapt en vastgesprijkerde takken bestaat. Ok Kel dit kan jij, zeg ik tegen mezelf. En ja hoor, zonder kleerscheuren of natte kleding aan de overkant gekomen. Eenmaal bij de rivier aangekomen uitkleden, er wordt nog wel verteld dat de bodem van de rivier uit rotsen bestaat, daar ben ik ook zo goed in NOT! Maar ik laat me dit niet afpakken, dus ik ga ervoor. Goed gefocust stap ik voorzichtig het water in, best fris, maar na al dat wandelen kan ik wel wat afkoeling gebruiken. Het is inderdaad best glibberig en ik moet me goed concentreren hoor anders lig ik weer eens languit en ik wil niet met helikopter uit deze jungle worden getakeld. Ook hier moesten we weer een tros bananen meenemen, nu vond ik het toch wel spannend. Die olifant komt straks op je af, is weer alleen geïnteresseerd in die bananen, ik kan geen kant op want die rotsen zijn zo focking glad dan lig ik meteen op m'n snufferd. Dit gaat wel even een dingetje worden. En ja hoor, die olifant komt op me af, ik durf niet te bewegen omdat ik bang ben te vallen, ik geef uiteindelijk in een keer al mijn bananen in de hoop dat hij doorloopt naar de volgende, inmens groot zo'n beest van dichtbij en zeker als je niet makkekijk weg kan. Maar goed ik heb het overleefd.  Stukje bij beetje durfde ik mij wat meer te bewegen en wanneer de focus op banenen van andere mensen waren kon ik de olifant schrobben met een borstel, echt een fantastische ervaring. Weer iets afstrepen van mijn bucketlist. Ik denk dat we uiteindelijk rustig een uur bezig zijn geweest met het zwemmen en wassen van de olifanten, toen was het tijd om terug te gaan lopen. Enigszins een poging tot afdrogen, maar uiteindelijk toch je kleren maar over je natte bikini aan. We beginnen weer aan de klim omhoog, de tomaat in mij begint weer op te komen en het hoesten wordt er niet beter op. Benauwd en piepen, dat is het enige wat ik nog kon. Maar ik laat me niet kennen natuurlijk, want kostte wat het kost ik kom boven en dat is dus ook gelukt. Eenmaal boven moesten we natuurlijk weer achterin de pick up over de hobbelige zanderige weg. Eenmaal terug bij onze canin was ik helemaal gesloopt, even douchen. Wat tref ik aan in de douche, een vet grote spin en een kikker in de wc. Nou het gaat lekker, toch maar gaan douchen, want zo m'n bed is was echt geen optie. We zouden de volgende dag doorgaan naar Kratie, maar op advies van de eigenaar van tree lodge hebben we besloten direct door te gaan naar Siem Reap, naar Kratie zouden we weer met de lokale bus moeten gaan dus zouden we weer geen zitplaats hebben en de bus zou er 10 uur over doen. Naar Siem Reap is een express bus en zouden we een gereserveerde plek hebben, dus hebben we besloten om Kratie te skippen. 

Tot de volgende.......