Roadtrip naar Anna Bay

5 januari 2020 - Anna Bay, Australië

Daar ben ik weer, ondertussen in de camper dus slechte wifi. Ik was geëindigd bij de laatste avond in Sydney.
We hebben de wekker lekker vroeg gezet, want we gaan natuurlijk de camper ophalen en moeten daarna ongeveer 3 uur rijden naar Anna Bay. Onvoorziene omstandigheden meegenomen willen we toch wel op tijd op pad zijn. Half 8 staat de wekker, bij dit hotel zit ontbijt inbegrepen, dus even snel douchen alles in de tas,  om 8 uur nog even ontbijten en uitchecken. We wilden met het openbaar vervoer naar het ophaalpunt voor de camper, maar dan moesten we onze OV chipkaart opladen en dan kan alleen maar met $20,- en het ritje zou maar $6,- zijn. Deze OV chipkaart kan je niet in andere steden gebruiken, dus dan zouden we er $40,- op moeten zetten om vervolgens maar $12,- te gebruiken. Een Uber daarentegen kost $30,- goedkoper dan die $40,- en ook een stuk makkelijker natuurlijk dan eerst met de trein, dan met de bus en nog een stuk lopen met je hele hebben en houwen. Een ubertje dan maar, super gezellige kerel, gezellig praatje gemaakt. Wanneer we aankomen bij het ophaalpunt zijn wij zeker niet de enige, best druk. We krijgen een tablet waar je wat informatie moet lezen en instructie filpmjes moet kijken. Ze controleren je rijbewijs etc en dan laat iemand je de camper zien. De camper ziet er goed uit, ruimte zat! We ontmoeten nog een Nederlands stel die ook hun camper gaan ophalen, zij hadden alleen plannen om met de camper naar beneden te reizen, richting Adelaide. Die kant op is het nu echt niet veilig, bijna het hele gebied tussen Melbourne en Sydney is afgesloten en geëvacueerd. Zij moeten hun hele schema dus aan gaan passen. Alles in ingevuld en geregeld, we kunnen op pad. Eerst nog even op zoek naar een supermarkt om inkopen te doen, de koelkast meteen maar even vullen. Het is toch wel even wennen hoor, natuurlijk allereerst aan de linkerkant rijden, maar nu ook nog in een grote camper (3m hoog en 5,5m lang). Na het bezoek aan de supermarkt gaan we op weg naar Anna Bay, daar hebben we contact gehad met een camping waar we 2 nachten zullen verblijven. Na ongeveer 4 uur rijden komen we aan bij de camping, alles goed verlopen, tenminste dat dachten we. We stappen uit de camper om in te checken. Hele aardige vrouw die uitbreid de tijd neemt om ons over de omgeving en bezienswaardigheden te vertellen. Zij zal ons naar onze staanplaats begeleiden, ik loop terug naar de camper en wat zie ik ja hoor, een platte band! Dat meen je toch niet...... Gelukkig staan we niet ergens langs de snelweg denk ik meteen... We vragen aan de eigenaresse van de camping of zij een garage in de buurt weet, daar rijden we geen terwijl Puck belt met het noodnummer van de camperverhuur. We worden keurig te woord gestaan, alleen zitten we in een wat afgelegen gebied en moeten zij even kijken wanneer zij een monteur kunnen langssturen. We staan ondertussen bij een garage, maar alles is al dicht. De band is ondertussen zodanig plat dat we echt niet meer kunnen rijden. Er zit niks anders op dan wachten......We worden terug gebelt en krijgen te horen dat er over ongeveer 1,5 uur iemand komt om de band te wisselen voor de reserve band en dan morgen zal er een nieuwe band worden geplaatst. Daar staan we dan in de bloedhete zon met een lekke band, wie gelooft dit nou! Ondertussen belt de eigenaar van de camping ons ook nog even om na te vragen of alles goed gaat, echt super lief! Na ongeveer een uurtje wachten worden we gebelt het is de monteur die onderweg is naar ons, heel vriendelijk. Hij geeft aan dat hij er bijna is en dat alles in orde komt. Een kwartiertje later komt hij aanrijden, een soort ANWB. Hele vriendelijke en behulpzame vent, we waren al op zoek gegaan naar de reserve band maar konden niets vinden, bleek onder de auto te hangen. Geen idee! Gelukkig is er nu iemand met verstand van zaken.... Hij wisselt de band om en geeft aan dat de reserve band een prima gewone band is, precies hetzelfde als de andere banden. Het zou wat dat betreft dus niet nodig zijn om de band weer om te wisselen. We bieden hem nog een colaatje aan, aangezien we net onze koelkast hebben gevuld, maar hij slaat af. Hij kijkt wel even naar de lekke band en constateerd dat er waarschijnlijk een spijker in heeft gezeten, hij raad aan dat er gewoon een nieuwe reserve band onder de auto moet komen, voor nu hangt hij de lekke band eronder. We vragen heb ook meteen om even de bandenspanning van de andere banden te checken, voor de zekerheid. Dat is gelukkig prima. Na ongeveer een half uurtje zijn we weer op weg naar de camping, wat een avontuur was het weer. We hebben voor de avond een soepje, met salade en een stokbroodje, heerlijk! Daar zitten we dan voor onze camper, het heeft wel wat hoor! De eerste nacht in de camper gaat goed, mijn bed klap je zo makkelijk naar beneden en Puck ligt in het nokkie. Horren voor de raampjes, dus gelukkig ook wat frisse lucht. Keukentje is ook prima, 2 gaspitjes, kraan met wasbakje, koelkast en zelfs een magnetron (al weet ik eigenlijk niet wat we daarmee moeten). De volgende dag is het een bloedhete dag, op de radio waarschuwden ze voor deze dag met oog op de bosbranden (met name in het zuiden). Het zou zo'n 40 graden gaan worden, we hebben alles goed in de gaten gehouden en de eerste brand hier in de buurt is op een paar uur rijden. Dus hier zijn we veilig (zoals het er nu uitziet dan). We beginnen onze dag natuurlijk weer met onze lekke band, we worden gebeld door de camperverhuurder die ons het adres van een garage in de buurt geeft. Daar kunnen we heenrijden om een nieuwe reserve band op te halen. Ok, invoeren in het navigatiesysteem en gaan met die banaan. We komen bij de garage aan en wederom hele vriendelijke gasten, we krijgen een nieuwe band en ze checken nog even de kwaliteit van de band die de monteur gisteren heeft vervangen. Even een telefoontje met het verhuurbedrijf en we kunnen weer gaan! We besluiten eerst even een stukje rijden, er zijn hier veel stranden in de buurt en terrasjes waar je lekker wat kan eten en drinken. We belanden in Nelson Bay, heel druk, vol met toeristen. We drinken even wat op een dakterras en lopen wat rond. We gaan ook weer even naar de supermarkt om voor de komende dagen eten te halen en ook een biertje. Op onze camping is ook een zwembad, heerlijk om even te relaxen en af te koelen met dit bloedhete weer. Daar ontmoeten we weer wat Nederlanders, zij zijn hier nu 5 maanden en blijven 3 jaar in Sydney voor werk, wat een straf😉! Vanaf onze camping loop je zo de zandduinen in, een spectaculair fenomeen in deze omgeving, met name bij zonsondergang prachtig. We gaan die kant op en wandelen door de duinen, het zand is zo focking heet dat ik er met mn slippers niet op kan lopen. Dat kunnen mijn poeselige voetjes niet aan hoor! We wachten even tot de zon wat verder onder is, het zand koelt dan toch wel snel af en dan kan ik er op lopen. De omgeving is echt prachtig! We komen pas laat terug bij de camper met als gevolg dat we in pikkidonker voor onze camper zitten te eten. Opeens schiet er iets uit de boom en komt recht om mijn af rennen, ik zag de dag ervoor vanuit de camper in de verte al een beest wat ik niet kon plaatsen. Grote ogen en een lange staart. Het leek een soort grote eekhoorn. Hij schoot langs me en zo weer de boom in, maar bleef me toch een beetje brutaal aankijken. Het was toch al aardig donker, dus met een zaklamp maar in de boom schijnen. Op een gegeven moment was hij zo hoog in de boom dat we hem niet meer zagen. Het was nu wel weer tijd om naar bed te gaan, onze camper staat onder een avocadoboom, dus in de nacht valt er af en toe een avocado op het dak, wat een herrie zeg! Je zit echt rechtop in je bed. Het was natuurlijk erg heet geweest die dag, dus in de camper bijna niet uit te houden! Na ongeveer een half uur ben ik gewend aan de warmte en val volgende mij in slaap, ergens in de nacht word ik wakker omdat ik denk dat ik het hoor regenen en als onze was hangt buiten..... Ik midden in de nacht op mijn blote voeten de camper uit om de was binnen te halen, niet denkende aan de slangen, spinnen en eventuele andere giftige dieren die hier leven...... Uiteindelijk regende het helemaal niet, maar het waaide zo hard dat het net leek of het regende. Wat een actie weer middenin de nacht! De volgende ochtend staan we een beetje op tijd op, want we gaan weer door naar de volgende bestemming..... We gaan richting Coffs Harbour, met een tussenstop in een Koala Hospital in Port McQuire.
Tot de volgende..........

Foto’s

5 Reacties

  1. Charissa:
    6 januari 2020
    Geweldig Kel !! Lang leven het camperleven. Niks leukers !!! Geniet schat! 😘
  2. Werner:
    6 januari 2020
    Ik denk dat je droomde dat het zou regenen(de wens is de vader van de gedachte) lekker doorrijden met 40 graden dat blijft het koel.
  3. Leny van vuure:
    6 januari 2020
    Fantastisch Kel en Puck, wat een belevenissen en indrukken, daar moet je van Vuure voor heten, maar klasse zoals jullie beiden er voor gaan, Lief de reisverhalen te lezen Dikke knuffel Oma Appeltje ik ga nu rustig op het koffie uurtje van mijn kluppie
  4. Zoos:
    6 januari 2020
    Spannend allemaal weer. Ik had dus allang mijzelf in de camper opgesloten wanneer er wat op mij af kwam rennen met een staart!! Haha
    Voor de rest klinkt het allemaal als een super ervaring. Fijn dat iedereen zo vriendelijk en behulpzaam is. Anders was het helemaal spannend.
    Geniet lekker!!! 😘
  5. Rita Heijm:
    6 januari 2020
    Wat een belevenissen weer! En wat zijn de mensen allemaal vriendelijk en behulpzaam👍🏻Leuk hoor zo’n camper... lekke band iets minder . Maar ik zou het niet durven om in het donker daar te zitten. Enge beesten... vooral de slangen 😱 Maar jullie zijn stoere meiden en nergens bang voor. Daarom wordt het ook een geweldig avontuur . Lekker genieten!!!! 😘