Trinidad

We zitten in de bus. Degene voor mij zit zo ver met z'n rugleuning naar achter dat ik zowat met m'n benen in m'n nek zit. Ik ben natuurlijk heel lenig😂, maar dit hou ik geen 1,5 uur vol. Gelukkig had hij dat ook snel door en ging de rugleuning terug naar voren. Na 1,5 uur komen we aan op bestemming, uitstappen maar weer. Er staat weer een hele meute aan lokale bevolking te roepen, taxi, casa weet ik veel wat ze alemaal roepen. We pakken wel weer een bicitaxi, want het wegdek in deze stad bestaat uit kleine keien, losse steentjes en klinkers. De tassen worden achterop de bicitaxi gebonden en wij stappen in. Ik heb nu alweer medelijden met die jongen. Flink wat hoogte verschil in deze stad en bijna onmogelijk om te fietsen op dit wegdek, laat staan lopen. Hij zet z'n fiets in de laagste versnelling, dus dat wordt snel trappen, ik hoop dat we de helling opkomen. Ik zou bijna uitstappen om te duwen, maar t is mij te warm😜. De stad is echt prachtig, huizen in allemaal kleuren, het echte Cuba. We komen aan bij de casa. Ook weer erg vriendelijke en behulpzame mensen, een vers sapje bij binnenkomst. Prima kamer en uitleg over de stad en wat we hier allemaal kunnen doen. We gaan eerst een rondje door de stad. We kijken onze ogen uit, alle mensen zeggen vriendelijk gedag en de straatjes zijn prachtig. Het lopen verloopt wel lastig, goed geconcentreerd loop ik over de oneffen keien. Ik weiger om weer m'n schoenen aan te doen, maar met slippers is het des te lastiger. Onderweg zien we opeens een bordje met massage, dat staat mij wel aan. Maar goed we weten niet waar we terecht komen. Ik ben wel te aan een voet en beenmassage, we gaan naar binnen en belanden bij iemand in de woonkamer. In de ruimte ernaast staat een massagetafel, we gaan om de beurt. Ik ben blij verrast, ook deze meneer is weer super vriendelijk en de massage is ook naar behoren. Terwijl Puck op de massagetafel ligt krijg ik koffie van de vrouw des huizes en kijken we samen naar een Vubaas tv programma, wat je hier allemaal meemaakt, je ligt echt in een deuk. Na de massage wandelen we nog wat door de stad en komen uiteindelijk in het historische centrum terecht, met de welbekende trappen van Trinidad. We drinken uiteraard weer even een mojito op de trappen terwijl en live muziek wordt gespeeld, wat een sfeertje hier. Onze paardrij collega's uit Vinãles hadden een restaurantje geadviseerd, dus we zijn op zoek gegaan. En gevonden, er stond alleen een dikke rij buiten, dan moet het wel goed zijn. En voor zover ik in mijn agenda kon zien had ik die avond geen afspraken meer staan, dus zijn we gewoon in de rij gaan staan. In het restaurant werd live muziek gespeeld en de mojito's werden ook gewoon in de rij geserveerd, dus ik stond prima. Na ongeveer een half uurtje wachten waren we aan de beurt, we konden een tafel delen met anderen. Helemaal prima natuurlijk. In de lonely planet stond dat ze hier goeie pizza's hadden, nou uitproberen maar. De pizza's waren inderdaad erg lekker en goedkoop, 2 cuc per pizza. Dat is ongeveer €2,30, mojito erbij en af en toe een flesje water. Na het eten hebben we nog wat rondgelopen in de stad en zijn terug gegaan naar de casa. Onze casa ligt vlakbij een karaokebar, nou dat was duidelijk te horen...... ik heb me rot gelachen, die mensen gingen er vol voor! Voor de volgende dag hadden we een taxi geregeld naar het strand in de buurt, even een relax dagje tussendoor. Om 9.00 uur ontbijt en om 9.45 naar het strand, playa Ancon. Ook weer een heerlijk strand waar we strandbedjes konden huren voor 2 cuc, dat staat mij wel aan want op het zand liggen vind ik niks. Het water is weer helder blauw en heerlijk om in te dobberen. Er lopen Cubanen over het strand die van alles verkopen, eten, fruit en kokosnoten. Om half 5 is de taxi er weer om ons op te halen en naar de casa te brengen, we hebben vanavond om 19.00 uur een mojito workshop. Onderweg vragen we de taxichauffeur nog even te stoppen bij een winkel om wat water te kopen en bij een Cadeca om geld te wisselen. Om half 6 zijn we terug bij de casa, even douchen, want het zand zit weer eens overal. Om half 7 lopen we bij de casa weg, de dag ervoor waren we al een beetje op zoek gegaan naar de locatie van de workshop, maar helaas niet gevonden. In Trinidad hebben de straten een oude straatnaam en een nieuwe, lekker verwarrend. We weten in welk stuk van de stad we moeten zijn, maar de specifieke locatie dus niet. We vragen het een paar keer en na lang zoeken hebben we het gevonden. We worden naar een binnentuin gebracht en krijgen te horen dat er nog een Frans gezin aansluit bij de workshop. We gaan mojito's en pina colada maken, im hou het bij mojito's. Hij verteld wat over de geschiedenis het het ontstaan van de mojito, aansluitend maakt hij een eerst rondje mojito terwijl hij verteld wat hij doet. Het is wel een andere variant dat wat ik ken, een soort slush achtig. Echt een aanrader en zeker iets wat ik thuis ga maken. Ondertussen komen er ook wat tapas hapjes op tafel, geen overbodige luxe bij zoveel alcoholische versnaperingen. Dan mogen we zelf aan de slag, deze mojiot wordt dus gemaakt met behulp van een blender, weer eens wat anders. Maar ook de zelfgemaakte mojito's smaken prima. We praten wat over de Cubaanse cultuur en over Trinidad, om 21.00 uur is de workshop afgelopen. We lopen richting het centrum en komen onderweg een groepsreis tegen van de ANWB, hilarisch! Puck is een beetje aangeschoten van de mojito's dus begint een heel gesprek..... We belanden op de welbekende trappen van Trinidad, hier is een soort openlucht salsa feest. We betalen 1 cuc entree per persoon en nemen plaats op de trap. We bestellen uiteraard weer mojito's en kijken onze ogen uit. Nou nog geen 10 minuten later wordt ik ten dans gevraagd door een Cubaan, ik kan mijn moves van de salsa workshop in praktijk brengen. Hij laat me alle hoeken van de dansvloer zien, op en top genieten. Die avond dans ik nog een paar keer met verschillende Cubanen, erg leuk en geheek vrijblijvend. Ze dringen zich niet op en zijn super vriendelijk. Zelfs Puck beland nog op de dansvloer, kan zich niets meer herinneren van de danspasjes die we hebben geleerd maar doet gewoon maar leuk mee. Ik zei al, ach je komt hier nooit meer joh wat kan jou het schelen, gewoon gaan! Wat een top avond, met een mojiot teveel op lopen we terug naar de casa, dat is toch wel een uitdaging op die keien en klinkers. We zijn zonder kleerscheuren bij de casa aangekomen. Tijd om te gaan slapen, morgen gaan en naar de sugarcane factory, een ander dorp in de buurt en nog wat rondreiden met de taxi. We vertrekken om 10.00 uur. We zetten voor de zekerheid de wekker maar even op 8.30, 9.00 ontbijten en dan weer op pad. Gelukkig hebben we weer airco in de kamer, want het is hier ook weer fucking hot! We slapen prima, de karaoke gaat nog even gestaag door, maar dat maak ik niet meer mee, ik maak een tourtje naar dromenland. De volgende ochtend weer op tijd uit de veren, we ontbijten op het balkon, met uitzicht over de stad. We vragen aan de rvouw van onze casa waar we wifi kaarten kunnen kopen, zij zegt dat zij die wel voor ons haalt. Nog beter! Om 10.00 uur staat de taxi klaar, we gaan weer op stap. Het is bloedheet, dus we stappen de deur uit en het zweet begint alweer te lopen. We stappen de auto in, deze keer heeft mijn deur geen binnenpaneel die had ik nog niet meegemaakt. We gaan naar de sugarcane factory, daar krijgen we een rondleiding en uitleg over de fabriek en hoe deze in de slaventijd werd gerund. Erg interessant en indrukwekkend. Naderhand drinken we natuurkijk ook sugarcane juice, lekker hoor. We gaan door naar een dorp in de buurt, daar staat een toren die je kan beklimmen. Ik kijk naar de trap die je moet beklimmen om boven te komen en ik denk bij mezelf, zoek het nou niet op......know your limits 😂. Je moet ook nog eens geld betalen om naar boven te gaan, dus ik sla over. In het dorp staat ook nog een markt, daar lopen we nog even overheen voor we weer verder gaan. We rijden naar de laatste stop, een uitzichtpunt over de vallei. We maken wat foto's en drinken nog wat. Om 14.00 uur zijn we terug bij de casa, we gaan op zoek naar een restaurantje om wat te eten. We belanden om de hoek en zien om de kaart dat ze patatjes hebben, dat is even lekker na veel rijst met bonen. Het eten in Cuba niet zo bijzonder en zeker niet gevarieerd. Veelal kip of varkensvlees met rijst en bonen, ik eet hier dus voornamelijk kip met rijst en bonen. En als ontbijt ei natuurkijk, dat eet ik ook de rest van het jaar niet meer.... De patatjes smaken goed, ze hebben er zelfs ketshup bij. Die middag lopen we nog wat door de stad om foto's te maken en nog meer van dit authentieke stadje in ons op te nemen. In de avond hebben we weer een uniek restaurant gevonden, het is een paladar wat inhoud dat een woning is omgetoverd tot restaurant. Dit is de oude woning van de burgermeester, het is een pand uit 1820. De inrichting is nog steeds heel huiselijk, je zit in de woonkamer, of kan zelfs in de slaapkamer naast het bed aan een tafel plaatsnemen. De kaart is best veelzijding, gelukkig is er in deze plaats dus wat meer variatie. Ik bestel een viscurry wat erg goed bevalt. Die avond gaan we nog heel even naar de trappen, gewoon omdat het de dag ervoor zo gezellig was. Niet te lang hoor, want de volgende ochtend gaan we alweer om 8.00 uur met de bus naar Camaguey. De wekker staat dus op 6.00 uur en om 6.30 met de taxi naar het busstation. Tot de volgende......