Varadero

We checken rond 10.00 uur in en onze backpacks worden gelabeld en gaan (hopenlijk) richting Cuba. Het is weer gelukt om minder mee te nemen, 11,8kg deze keer. Zou ik alles dan wel hebben vraag ik mij nog af. Ach, daar kan ik nu toch niks meer aan doen dus dit is het gewoon. Door de douane, nog even een broodje en koffie. Dan gaan we maar richting de gate. Gate 05, niet zo ver lopen. Eenmaal daar is het vrij druk, vliegtuig zit dus goed vol. De eindbestemming van het vliegtuig is Cancun, Mexico. Dus er gaan passagiers mee voor 2 bestemmingen, Cuba en Mexico. We komen tot de conclusie dat we niet naast elkaar zitten, maar schuin achter elkaar met een gangpad ertussen. Ach ook dat maakt niet uit, we hebben ook al een keer achter elkaar gezeten. En nu scheelt het weer, want als je moet plassen hoef je niet langs allemaal mensen en kan je ook af en toe je benen lekker strekken in het gangpad. Tijd om te boarden, we komen aan bij rij 21 en ja hoor hoe is het mogelijk. Volgens mij zitten er totaal 2 kleine kinderen in dat hele vliegtuig en die zitten precies achter mij. Top! Ik schat 1 van 1 jaar oud en 1 van 3 of zo. Ik hoop maar dat ze gaan slapen...... We vertrekken keurig op tijd, maar zijn amper in de lucht of de ellende begint al achter me. Huilen en tegen de stoel shoppen, OMG! Als ik dit de hele vlucht heb....... Normaal slaap ik eigenlijk altijd wel, maar dat ging hem nu dus niet worden helaas. Ok even de knop omzetten en negeren maar, nou dat ging me toch gelukkig goed af. Toen we ongeveer nog een uurtje moesten vliegen ging de vader van het gezin nog een fles melk maken voor die kleine, krijg ik nog een hele schep poedermelk over me heen, toen was de rit compleet. Wat een lul! Maar goed uiteindelijk landen we rond 17.15 lokale tijd, door de douane is altijd weer een toestand. En hier helemaal, visum, bewijs van verzekering je moet alles laten zien, gelukkig mag je je kleren aanhouden. Eenmaal bij de bagageband komen na enige tijd wachten ook onze tassen eraan, ik heb een felgele travelbag dus die is niet te missen. We lopen de schuifdeuren door en staan meteen buiten, eerst maar even geld wisselen. Check, dan op zoek naar de taxi, ook gevonden. Verloopt tot nu toe redelijk soepel, behalve dat ik de poedermelk nog in m'n haar voel zitten. Rond haf 7 komen we aan bij onze casa, er komt een oudere man naar buiten en hij spreekt geen woord engels. Ook zijn spaans is binnensmonds, dus daar worden wij ook niet veel wijzer van. Hij loopt met ons naar onze kamer, prima kamer, 2 bedden, schoon en airco dat is eigenlijk alles wat we nodig hebben. Uiteindelijk weten wij te ontcijferen dat zijn vrouw nog onder de douche staat en dat zijn ons straks alles uitlegt. Er gaat ergens een deur open en daar staat een klein oud Cubaans vrouwtje met een handdoek om. Hilarisch! Ik denk da deze mensen zo tussen de 70 en 80 zijn, het is dus net of je bij opa en oma gaat logeren. Na ongeveer een half uurtje komt oma naar onze kamer en legt het een en ander uit, ook weer in met handen en voeten in een combi van Spaans en gebrekkig Engels, helemaal prima. Wij vragen waar we kunnen eten in de buurt, zij wijst ons een restaurant. Het is allemaal op looptafstand dus dat is lekker. Even douchen en uiteraard, korte broek en slippers aan. We lopen nar het restaurant en ik bestel natuurlijk als eerste een mojito, de eerste van de trip, maar zeker niet de laatste! Na het eten lopen we nog een rondje en belanden op een kleine markt, erg leuk. Uiteindelijk wel lekker vroeg naar bed, want in het vliegtuig hebben we amper kunnen slapen. De volgende ochtend stralend mooi weer, op naar het strand. Eerst nog even ergens ontbijten, dat is ook prima uiteraard ei en toast, dat zal ook niet de laatste keer zijn deze trip. Nog even op zoek naar een supermarkt voor water, dat is best een stuk lopen, blijkbaar zijn supermarkten erg schaars hier. Maar goed water moeten we sowieso hebben. Water ingeslagen, nu naar het strand. We lopen een prachtig wit strand op en zien een helder blauwe oceaan. We huren 2 strandbedjes en natuurlijk een parasol, want anders verbranden we levend. Eerst even een duik in de zee, heerlijk. Daarna smeren, smeren en nog een smeren!!!! Wat is een dag op een tropisch strand zonder een verse kokosnoot, die hoort er natuurlijk bij. De dag vliegt voorbij, wel erg zwaar hoor beetje slapen, af en toe een duik in zee om af te koelen, heerlijk mensen kijken en oneindig smeren natuurlijk. In de avond gaan we eten bij een restaurant die geadviseerd werd in de lonely planet. Super gezellig, live muziek, heerlijk eten en natuurlijk weer MOJITO! De volgende dag zijn wij even op zoek gegaan naar het busstation waar wij de dag erop moeten opstappen om door te reizen naar Havana, je kan maar beter voorbereid zijn natuurlijk. Gelukkig was het niet al te ver lopen, is namelijk best heet met een backpack op je rug en daypack op je buik in 30 graden. Na ons tripje naar het busstation maar weer naar het strand. Is wel even wennen hoor, wij zijn het helemaal niet gewend om op het strand onze reis zo relaxed te beginnen. Voor de lunch ga ik op zoek naar een tentje waar je eten mee kan nemen naar het strand. Ik beland bij een lokaal tentje, staat vol met Cubanen die gewoon met een bord of pan aankomen die wordt gevuld met eten. Ik vraag in gebrekkig Spaans in combi met mijn vloeiende Engels (😉) om een menukaart, die hebben ze niet maar hij kan wel opnoemen wat ze hebben, ook goed. Helemaal gefocust luister ik naar wat hij verteld, met complete drukte van Cubanen om mij heen. Niet alles goed kunnen vertsaan, maar ik maak een keuze. In een kartonnen bakje doet hij uiteindelijk rijst met bonen, zoete aardappel, pulled chicken en witte kool, het ruikt heerlijk en smaakt ook super. En dat alles voor omgerekend €2,- dan lig je toch in een deuk. Die avond belanden we in een of andere lokale club, waar alleen Cubanen zijn. Na 1 biertje hebben we het wel weer gezien, was niet echt een gezellig feestje. Die avond verder lekker relaxen op de veranda bij onze casa, met een mojito in de hand. Mijn doel is elke dag minimaal 1 mojito, meer mag altijd natuurlijk! De volgende dag gaan we door naar Havana, onze bus vertrekt om 12.00 uur, maar we moeten een uur van te voren aanwezig zijn op het busstation, overal lezen we dat dit wel erg belangrijk is want anders kan je plek in de bus weer worden vergeven en dat willen we niet natuurlijk. Om 9.15 nemen wij afscheid van abuelo en abuela (opa en oma) in onze casa, we gaan eerst ontbijten en lopen dan door naar het busstation. Wij hadden onze busstickets al online geboekt, dus hoefden alleen in te checken. Er werd een kaartje geprint op een hele oude printer, zo één met zo'n rol papier met aan beide kanten gaatjes. Lekker oldschool, maar goed kaartjes in de pocket daar gaat het om. Onze backpacks worden gelabeld en nu wachten op de bus. So far so good...... Tot de volgende........