24 en 25 februari

Tijd voor het tweede verslag. De 24e zijn we rond 9 uur vertrokken bij het hostel in Phnom Penh,  met de tuktuk naar het bus station. Wat een onwijs drukke stad en weer kijk ik mijn ogen uit. Wt vervoeren deze mensen toch allemaal op brommers, motoren en tuktuks. Stapels manden, 4 of meer personen, kippen, waterflessen, jerrycans vol met bezinen je kan het zo gek niet bedenken. Eenmaal aangekomen op het bus station staat het daar ook vol met mensen en de vreemdste soorten bagage. Nu nog uitvinden welke bus wij moeten nemen, er staat namelijk nergens Kampong Cham op. Uiteindelijk komen we erachter, om 9.15 tassen inladen en onze plek zoeken.  Het is ongeveer 3 uur rijden. Onderweg stoppen we op verschillende plekken, maar er wordt helemaal niet omgeroepen waar we zijn. Ok dat is dus goed opletten...... we stoppen onderweg ook nog ergens wat je wat eten en drinken kan kopen en eventueel plassen. Toch wel even lekker na 2 uur in de bus. Na ongeveer 3 uur rijden komen we in een redelijke stad aan, we denken dat dit het wel moet zijn. We lopen naar voren en vragen het en ja hoor goed gegokt. Dus uitstappen maar, tassen er ook weer uit en daar staan we weer ergens middenin een nieuwe stad. Maar weer even een tuktuk regelen voor naar onze homestay. Dat is snel gelukt, hij weet de plek en start met rijden. Weer een prachtige nieuwe omgeving, minder druk dan de hoofdstad en meer groen, maar ook een stuk heter! Na ongeveer 10 minuten rijden komen we in een mooie groene omgeving aan in een klein dropje naast Kampong Cham, Chupra village. We checken in en worden naar onze bungalow gebracht, heerlijk primitief. Alles open, matras op de grond (gelukkig wel met klamboe) en koude douche. Het is een lokale homestay waar ook een schooltje op is gevestigd,  daar geven ze engelse les aan lokale kinderen. Super leuk! We lopen naar het restaurantje waar alle gasten en vrijwilligers samen komen, we leren wat leuke mensen kennen. Aan het einde van de dag gaan we met een lokale visser mee om op de rivier te vissen. Wat een ervaring en gelukkig is de rivier erg kalm, dus ik heb nergens last van. Een van de vrijwillgers gaat ook mee en verteld veel of de cultuur in het dorp en de vissers. In de avond is hier niet heel veel te doen, dus avondje vroeg naar bed. Klamboe goed dichtgebonden, want er kan van alles binnenkomen is ons open hutje..... ach op goed geluk dan maar! Eerst hoor je nog van lles kruipen en ritselen, maar op een gegeven moment lekker in slaap gevallen. De volgende ochtend is er al weer vroeg beweging en geluiden in het dorp, kinderen spelen en iedereen wordt alweer actief. Wij nog niet hoor, even een dagje geen wekker! Om een uur of half 9 er toch maar uit, wakker worden onder de koude douche is geen probleem. De zon schijnt alweer volop en de warmte lijkt wel helemaal niet weg te zijn geweest. Even wat ontbijten en daarna een tuktuk opzoeken om het dorp en omgeving te ontdekken. We vinden een tuktukdriver vanuit het dorp, maar hij spreekt geen engeks, dat wordt wel een dingetje. We weten uiteindelijk wilt een meisje uit het dorp van 10 jaar wel met ons mee, zij spreekt aardig Engels. Super gezellig gesprek in de tuktuk met de kleine Eysris. We gaan richting de bamboo-bridge die wordt elk jaar in het droogseizoen opnieuw gebouwd. Een brug over de rivier, die Kampong Cham verbind met een eiland Koh Paen. We lopen eroverheen, best wel spannend hoor, want het voelt niet heel stevig, maar bamboe schijnt het te houden en dat blijkt helemaal eroverheen gelopen. Wel bloedheet in de zon, goed gesmeerd gelukkig! Op het eiland hebben we wat gedronken, Eysris natuurlijk gezellig met ons mee. Na de bamboo-bridge nog even naar de lokale markt en wat rondgereden door de stad en het dorp. Bij onze homestay is een zonnebloemenveld wat nogal populair is bij toeristen en lokale bevolking, wij trouwens ook. We zijn alweer meerdere keren gevraagd om oo de foto te gaan en zijn ook regelmatig stiekem oo selfies gefotografeerd, we liggen helemaal in een deuk. Vanaf de veranda van onze bungalow kijken wij oo het zonnebloemenveld, daar kan je rustig een uurtje naar kijken. Chinezen, monniken, cambodianen je ziet van alles voorbij komen. Morgenochtend gaan we weer door naar onze volgende bestemming, Sen Monorom. Ook weer met de bus, benieuwd hoe dat weer gaat verlopen.

Tot de volgende.